Sepp's homepage - Interessant

VERSLAG over het Ardennen offensief 2, woensdag 13 juni t/m vrijdag 15 juni 1990

Inleiding
Met 46 leerlingen plus nog wat personeel en 4 kennissen van v.d. Zee gaan we 3 dagen naar de Ardennen, naar Comblaint au Point, een dorpje ongeveer 20 km ten zuiden van Luik. (franstalig)

Het volgende staat ons te wachten:
-Abseilen; via een touw een steile rotswand (90 graden!) afdalen
-kajakvaren; 25 km afleggen in een kajak, stroomafwaarts.
-speleologie/grottenkunde
-survivaltocht; dit werd eigenlijk gewoon een wandeling van 35 km door bergen en weilanden.

Woensdag, 13 juni

Om 7:00 uur zitten we in de bus, die bij de MTS staat. Een kwartier later rijden we een keer weg, maar na ongeveer 100 meter stoppen we, omdat Venema de deur van de MTS nog wagenwijd open heeft laten staan! Na 3 uur rijden arriveren we bij de grenspost van Maastricht. Buiten is het 12 graden. We zetten koers richting Luik, en om 11:20 komen we bij een camping in Comblaint au Point. Dit blijkt niet onze bestemming te zijn, maar het is in ieder geval niet ver weg van ons stekkie. Arie, de buschauffeur slaagt er in de bus te keren op een weggetje dat meer weg heeft van een fietspad. (m.b.v. de inrit van de camping.) Na ongeveer 3 km rijden komen we om half twaalf op onze bestemming aan. We zouden in een oude molen overnachten, maar er is in de verste verte geen molen te bekennen. Om 11:56 liggen mijn matras plus bagage op hun plaats en we gaan de omgeving een beetje verkennen. Het valt erg tegen; geen douches, stinkende wc's, die buiten in een apart hokje staan, met bovendien geen wc-papier en geen doortrekmogelijkheid! Bovendien slechte accommodatie, lage plafonds en zeer kleine kamertjes. Om 12:05 wordt aan ons uitgelegd hoe het abseilen in elkaar zit, want dat staat als eerste op ons programma ('ons' is groep 3, want we zijn in 3 groepen verdeeld). Voor het abseilen hadden we tuigjes gekregen (net als bij een paard), en om 13:22 zaten we in de bus, en ook ik had m'n babydoll-pakje al aan. Na twee minuten vertrekken we, en een kwartier later stoppen we bij een winkel om inkopen te gaan doen. We arriveren om twee uur bij de abseil-gelegenheid. Ergens hoog op de berg staat de rotswand, daarvoor moeten we eerst zonder hulpmiddelen de berg op die ongeveer 45 graden steil was. Tijdens het klimmen flikkert Nitschelm een paar honderd meter naar beneden. Aangekomen bij de rotswand zien we dat het ding 20 meter hoog en 10 meter breed is, en onze bezigheidstherapie gaat van start. Na 10 keer naar boven en beneden te hebben gelopen en toen Nitschelm, die de leiding had over het bovengebeuren, me eindelijk overtuigd had dat 't touw niet zomaar breekt, en dat die boom het wel houdt, begon ik ook maar eens een keer met abseilen. Toen was het ondertussen al ruim een uur later. Het touw werd beneden vastgehouden door een van onze assistenten. Binnen een paar seconden was ik beneden, en ik heb het overleefd. Ik vond 't zelfs leuk, en ging om half vijf nog een keer. Naast het abseilen waren ze ook bezig met klimmen (omhoog dus), maar daar heb ik niet aan meegedaan. De meesten wel, en de 2 Iwans (Achtereekte en vd Berg) zijn zelfs voor de tweede keer helemaal naar boven geklommen. Om ongeveer half zes gingen we weer naar huis, en om 17:53 hebben we onderweg nog even inkopen gedaan. Toen we terug waren ging ik kijken waar de douches waren, maar die waren er helemaal niet! Op een nabijgelegen veldje gingen we met z'n allen (onze groep) voetballen, maar 't begon steeds meer op american football te lijken. Dat ging best wel hard, maar 't was erg leuk. Om 19:35 zitten we eindelijk te eten, en 't betreft macaroni. Met oa. paprika, ui en vlees. Er valt niet echt veel te beleven hier, en oa. Guldenaar en Bosveld gaan lopend naar 't dorp, ongeveer 3 km, naar een cafe om voetballen te kijken! Ik ga dus niet mee, en besluit om aan dit verslag te beginnen. Helaas staat ook hier een TV, voor die voetbalfreaks,maar dat went. We liggen om ongeveer 0:00 uur in onze slaapzak, en om 0:17 uur worden we nog even wakker gehouden door Bosveld's zang. (oa. Ti Sento en iets van de Dire Straits kwam er uit z'n strot.)

Donderdag 14 juni

Om 7:15 sta ik op nadat we om 7:00 gewekt zijn. Om 7:50 gaan we eten en vertrekken we. We gaan kajakvaren. Toen we afgezet waren kregen we allemaal een kajak, spatzeil, zwemvest en een helm, en werd even uitgelegd wat je moet doen als je zinkt. Het viel best mee, want het was niet koud zolang je maar aktief blijft. In drie uur tijd leggen we ongeveer 15 km af. We vaarden met de stroom mee, zoals het ook hoort met kajakvaren. Ik ben slechts een keer gekapzeisd. Het water was koud (12 graden) en bovendien nog nat ook. De laatste 500 meter werd ik gesleept door Iwan Achtereekte, want ik was moe van het roeien. En ik had 't koud. Toen 't kajakvaren gebeurd was hadden we een pauze om ons om te kleden, en om inkopen te gaan doen. Toen kregen we een grotbeklim-uitrusting aan dat bestond uit een overall, een helm met daarop een lamp, met een accu om ons middel. We gingen een berg op, en kwamen aan bij een ingang van de grot. Daar klommen we een beetje doelloos rond, en nu weten we tenminste hoe een grot er van binnen uitziet. Veel klimmen, kruipen en door allerlei bochten en tunnels, met drupsteen-toestanden.

Vrijdag 15 juni

Om 7:30 staan we op, en ongeveer anderhalf uur later vertrekken we een keer. Na een paar minuten rijden stopt de bus, en wachten we op v.d. Zee, Nitschelm en nog een paar leiders. We werden in vier groepen verdeeld, maar mijn groep bleef groep 3, in een iets gewijzigde opstelling. Om 10 uur kregen we instructies, de kaart werd uitgelegd, er werd verteld hoe een kompas werkte, en wat we moesten doen als we verdwalen. Omdat er tussen het vertrekken van iedere groep een tijdsverschil zit van 20 minuten waren wij pas om 10:40 aan de beurt om de tocht te beginnen. Dus gingen we de bus in, en werd mij uitgelegd hoe klaverjassen precies werkte, maar ik snap er nog niet veel van. We vertrokken 40 minuten later, door weilanden en paadjes. Iwan en Frans lopen continu te niezen, vanwege hun hooikoorts. Af en toe komen we een boerderijtje tegen, en na een steile afdaling komen we op een autoweg terecht. Dan lopen we naar Rouvreux en gaan een berg op en af, en om 12:40 komen we Venema tegen die ons van drank en koek voorziet. Dan vervolgen we onze tocht, en als we na lang lopen eindelijk een dorpje binnenkomen is het al 16:10 uur en gaan we inkopen doen. Volgepakt met allerlei etenswaar en drank gaan we weer verder, en lopen een hele hoge berg op, waarop we een heel mooi uitzicht hebben, die bij de instructies ook ter sprake kwam. We zitten dus wel goed, maar we komen nooit die berg af aan de kant van de plaats van onze bestemming, want de helling aan die kant is 75 tot 80 graden. We lopen even terug, en komen groep 2 tegen, die een hele andere kant op gingen. Ondanks onze waarschuwingen gingen ze toch de verkeerde kant op. Wij slaan een paadje in, waarna we een makkelijkere helling vinden. Voor de zoveelste keer vragen we een voorbijkomende automobilist waar camping "De Plataan" is, en we kregen als antwoord dit keer: Nog 100 meter doorlopen! Wij werden natuurlijk hardstikke gek, en legden met volle snelheid die laatste 100 meter af. De tijd was intussen 17:45 geworden; we hebben dus 7 uur en een kwartier gelopen. Groep 1 was al aangekomen, en groep 2 kwam een keer na ons. Ze hadden dus toch beter naar ons kunnen luisteren. Bij de camping gaan we meteen de kantine in, waar we onszelf volproppen met snacks en drank. Na een uitgebreide maaltijd gaan Iwan en ik ons douchen. Er blijkt geen warm water meer te zijn, en moest er iemand van de camping bij komen om de geiser aan te zetten. Even later is er weer geen warm water, en blijkt dat de gasbus leeg is, die dus verwisseld werd. Toen ik me eindelijk gedouched had was het al weer 19:30, en zat iedereen al in de bus (behalve groep 4, want die was nog niet terug.) We reden weg om groep 4 te gaan zoeken. Bij het dichtstbijzijnde cafe komen we ze tegen, en dan gaan we op weg naar Deventer. Om 20:45 zijn die lui van C2a (ik dus ook) weer aan het ouwehoeren, zoals men van C2a gewend is. Na 40 minuten ouwehoeren heeft Nitschelm er genoeg van, en dreigt ons er uit te gooien als we niet ophouden. Dus stoppen we meteen, maar langzaam beginnen we toch weer elkaar aan de haren te trekken en elkaar te meppen. Steeds als een leraar kijkt zitten we heel onschuldig met elkaar te kletsen, terwijl we andere klassen de schuld geven. Dat houden we 35 minuten vol, tot Hasperhoven bij ons komt zitten. Afgezien van het geouwehoer van C2a weer, vond de leiding het een geslaagd uitje. Ze vonden het best wel fijn dat we alle monumenten hebben laten staan, en dat we ons niet crimineel gedragen hebben. Ik vond het ook een zeer geslaagde excursie, maar ze hadden wel betere accomodatie moeten regelen.